Tradicionalni History Fest održan je, zbog pandemije koronavirusa, u protekla četiri dana u digitalnom formatu i nešto skraćenoj verziji, ali je ipak ponudio niz zanimljivih sadržaja.
Kako je za Fenu izjavio organizator ovog događaja prof. dr. Husnija Kamberović, dvije panel diskusije, te doktorska radionica bili su središnji događaji na festivalu.
Dok su historičari iz Slovenije, Hrvatske, Bosne i Hercegovine i Srbije u panelu o Jugoslaviji govorili o različitim interpretacijama razloga i procesa raspada zemlje, politički aktivisti koji su u Bosni i Hercegovini vodili proces političke pluralizacije su iznosili svoja svjedočenja o tadašnjoj političkoj situaciji i iznijeli niz dosad nepoznatih detalja o tadašnjoj političkoj sceni.
– Tako smo, na primjer, dobili još jedno svjedočenje o namjerama Jugoslavenske narodne armije da izvrši vojni udar, ali da za to nisu mogli dobiti podršku ni bosanskohercegovačkih komunista. Također smo saznali da je bilo pokušaja da se Nijaz Duraković instalira na čelo Reformista, a čuli su se i neki nepoznati detalji o namjerama tadašnjih omladinskih lidera i slično – naveo je Kamberović.
U doktorskoj radionici doktoranti su prezentirali rezultate svojih istraživanja, iz kojih su se mogli saznati i nove interpretacije promjena u društvima jugoistočne Evrope u kasnom socijalizmu: od sudbine Turaka u Bugarskoj tokom 1970-ih i 1980-ih godina, do sasvim novih interpretacija položaja intelektualaca u Jugoslaviji u doba socijalizma, o vanjskopolitičkoj aktivnosti Saveza boraca poslije Drugog svjetskog rata, privatizacijskim modelima u Jugoslaviji, ulozi Katoličke crkve u provođenju referenduma u Bosni i Hercegovini i drugo.
U programu History Festa razgovaralo se i o ulozi historičara u javnosti, o odnosu historiografije i nacionalizma, kao i o stanju historiografija u postjugoslavenskim zemljama, čime, po riječima prof.Kamberovića, ovaj festival sve brže prerasta u jedan od najvećih skupova historičara u ovom dijelu Evrope.
